Kraliçe 2. Elizabeth’in 8 Eylül’deki ölümünün ardından, 19 Eylül’deki cenazeden sonra bir hafta daha devam edecek bir yas dönemi ilan edildi.
İngiltere’nin en uzun süre tahtta kalan hükümdarının ölümünde başvurulan ve sonra dünyaya da yayılan bazı geleneklerin ardındaki tarihi derledik.
Bayrakların yarıya indirilmesi
Yas döneminde ilk yapılanlardan biri, kamuya ait ve Kraliyet Ailesi’yle bağlantılı binaların önündeki bayrakların yarıya indirilmesi.
“Bayrakların yarıya indirilmesi” terimi kullanılsa da, aslında bayrak direğinin üçte ikisi kadar yukarı çekiliyor.
Bu geleneğin 17. yüzyıla dayandığına inanılıyor. Bayrağı indirerek, normal bayrağın üzerinde sembolik “ölümün görünmez bayrağına” yer açılıyor.
Uygulama, gemilerde kaptanın ya da mürettebattan üst düzey birinin ölümünün anılması için başlatıldı. Mürettebatın geri kalan kısmı, geminin bayrağını indirerek kayıplarını anıyordu.
Ancak bayrak indirilmesi geleneği, hükümranın varlığını simgeleyen Kraliyet Sancağı için geçerli değil. Kraliyet Sancağı asla yarıya indirilmiyor, çünkü monarşi devamlılık arz ediyor. Kraliçe 2. Elizabeth ölür ölmez, en büyük çocuğu Prens Charles, otomatik olarak Kral 3. Charles unvanıyla tahta geçti.
İngiltere’deki diğer bayraklarsa, Kraliçe için düzenlenecek cenaze töreninden sonraki gün, sabah 08:00’e kadar yarıya indirilmiş şekilde kalacak. Bunun tek istisnası Kral 3. Charles’ın tahta geçirildiğinin resmen duyurulduğu 10 Eylül günü oldu.
10 Eylül’de bayraklar bir iki saatliğine tam olarak çekilip, sonra tekrar yarıya indirildi.
Top atışları
Kraliyet Ailesi’ndeki ölümlerle ilişkilendirilen bir gelenek de top atışları.
İngiliz Ordusu tarihçilerine göre uygulama 15. yüzyılda savaş gemilerinin, yabancı limanlara barışçıl bir şekilde yanaştıklarını göstermek için toplarını denize boşaltmalarıyla başladı.
1730’lu yıllarda Kraliyet Donanması, top atışlarını başka durumlarda da kullanıyordu, ancak 1808’e kadar Kraliyet Ailesi üyeleri ve devlet başkanları için zorunlu hale gelmedi.
Atış sayısı ise nerede ve ne amaçla yapıldığına bağlı olarak karmaşık kurallarla düzenleniyor.
1827’de Londra’daki Kraliyet Parkları ya da Londra Kulesi’nden ateşlendiğinde doğru atış sayısının 41 olması gerektiği talimatını verdi.
Ancak bazı durumlarda ve yerlerde atış sayısı 62’ye yükseltildi.
Top atışları hem Kraliçe Elizabeth’in ölümünü anmak hem de Kral 3. Charles’ın tahta çıkışı için yapıldı.
9 Eylül’de, Kraliçe’nin ölümünden bir gün sonra, Londra’daki Hyde Park’ta 96 yaşında ölen Kraliçe için 96 pare top atıldı.
Çanların çalınması
Anglikan Kilisesi’nin kiliseleri, şapelleri ve katedrallerinde 2. Elizabeth’in ölümünden bir gün sonra çanlar çalındı.
Bir Kraliyet Ailesi üyesinin ölümü, çanın içindeki tokmakların iki tarafına da keçe konulan ve daha çok yankı yapmasını sağlayan özel bir teknikle çalındığı nadir durumlardan biri.
Uygulama’nın İngiltere’deki tarihi 7. Yüzyıla kadar gidiyor. Kraliyet Ailesine özgü bir diğer gelenek de Windsor Kalesi’ndeki Sivastapol Çanı’nın çalınması.
Bu çan, 1856’daki Kırım Savaşı’nda Ruslar’dan ele geçirilmiş ve Sivastapol’daki 12 Havari Kilisesi’nden alınmıştı.
Kraliçe’nin ölümünden bir gün sonra sadece Kraliyet Ailesi’nin üst düzey üyelerine uygulanan gelenek uyarınca Kraliçe’nin yaşamının her bir yılı için 96 kez çalındı.
Son olarak 2002’de Kraliçe’nin annesinin ölümünde çalınmıştı
Buckingham Sarayı’ndaki bildiriler
Küçük, tahta bir çerçevenin içindeki bir kağıda yazılan bildiriyle, Buckhingham Sarayı’ndaki doğum ve ölümler gibi büyük olaylar halka duyuruluyor.
Doğumlarda bildiriler işlemeli altın bir sehpanın üzerinde sarayın ön avlusuna, demir parmaklıkların ardına konuluyor. Ölümlerde ise bildiri demir parmaklıkların dışına yerleştiriliyor.
6. George’un 1952’deki, 5. George’un da 1936’daki ölümler de bu şekilde duyuruldu.
Kaynak BBC