Garip ülkenin garip gündemi

Yarım asrım geçti bu ülkede. İngiltere’de. Olup bitenleri anlamakta hala zorlanıyorum. Anlıyorum aslında ve gördüklerimden, duyduklarımdan tiksiniyorum.

Mart ayından beri dünyayı kasıp kavuran Covid belası henüz bitmedi. Aksine bulaş sayısı hızla tırmanmaya devam ediyor.

İngiltere en çok ölüm veren ülkeler arasında. Her ölüm vakasının sadece bir istatistik olmadığının tabii ki bilincindeydim. Ama yakın ailenizin kapısını çalınca ölüm, insan bunu çok daha iyi anlar.

Ülkenin kanaatimce en kötü Başbakanı Boris ve hükümeti tutarsızlıkları, kararsızlıkları ve en kötüsü nemelazımcılıkları yüzünden daha çok binlerin zamansız ölümüne neden olacak.

Uygulamaya konulan ama kimsenin kaale almadığı sıkı tedbirler önümüzdeki hafta sona eriyor. Yeniden yerel uygulamalara geçilecek.

Bu arada bazı bölgelerde bulaş miktarı bu sözde sıkı tedbirler başlamazdan önceki miktarı aşmış durumda. Ama Boris ve hükümetinin tek düşüncesi tedbirlerin gevşetilmesi ve ailelere Noel zamanında birlikte olma şansı tanınması. Yani popülizm.

Daha önce açıklanan virüsün en çok aileler arasında yayıldığı gerçeği hasır altı ediliyor anlayacağınız. Onlar için ne önemi var? Aileler toplansın, yeyip içsin, Elizabeth’in saat 3.00 de yayınlanan geleneksel saçmalıklarını birlikte dinlesin. Gerisine boşverin.

Dün Boris’in televizyondaki “bir gün uğruna yapılan kazanımları heba etmeyelim” çağrısını duyunca kan beynime sıçradı. Hele suratındaki o alaycı sırıtışı görünce. Behey işe yaramaz herif, hiç olmazsa çeneni kapa. Bu arada herifçioğlu bu sözleri Başbakanlık konutunda izole iken sarfetti.

Günlerdir dışarıya sadece günlük yürüyüş için çıkmaktayım. Bir de torunları okuldan almak için. Mağazalarda, evlerdeki Noel süslemelerini gördüğümde sinir oluyorum çünkü.

Bu kadar mı önemli bu lanet gün? Dini sebepler için güne önem verenlere diyeceğim yok. Saygı duyarım. Ama birçok araştırmalar halkın ezici çoğunluğunun Noelin sosyal yanını kutladığını gösteriyor.

Noel ile ilgili en çok gündemde olan bir başka konu daha var. Irkçılık. Evet, yanlış okumadınız.

Bu yıl İngiltere’nin en büyük marketlerinden Sainsbury’s, marketin Noel reklamı için siyah bir aileyi seçti. Reklamda öğrenci kız babası ile telefonda Noel hazırlıklarını, geçmiş Noelleri konuşarak şakalaşıyorlar. Aile yemek masasında Noel yemeği yerken görüntüleniyor.

Ortalık kalktı, oturdu. Efendim niye reklam için siyah bir aile seçilmiş. Bu aile ülkeyi temsil etmiyormuş. Bu ülke beyazların ülkesi imiş. Marketin bu yüzden boykot edilmesi için kampanya yapıyor bazı ırkçı kafatasçılar.

Covid, Noel ve ırkçılık. Ne alaka mı? Büyük alaka. “Covid ırkçı mı?” başlıklı bir televizyon programı vardı akşam. İzlemeyi sonraya bıraktım. Ama cevabın kesinlikle evet olduğunu istatistikler belirtiyor.

Geçmiş yazılarımda bu konuya detaylı olarak değindiğim için tekrarlamayacağım.

Mide bulandıran bir başka İngiltere gündemine daha değinmeliyim. Biliyorsunuz, aşı konusunda iki önemli gelişme olmuştu. Amerika ve Almanya’da %95 etkili iki aşı bulundu. Sonuçlar gayet olumlu, ve yakında aşılar uygulanmaya başlayacak.

Oxford Üniversitesi de aşı çalışmalarının sonuçlarını geçenlerde açıkladı. Onların aşısı ancak %70 etkili.

Gururu incinen İngiliz siyasiler, bilim adamları, medya kolları sıvadı Oxford aşısının niçin diğer aşılardan daha iyi, daha önemli olduğunu ispat etme uğraşı içine girdiler. İzlemek bayağı insanı eğlendiriyor.

Şapşal Başbakan Boris birkaç gün önce akıllara durgunluk veren bir açıklama daha yaptı.

Soğuk Savaşın bittiği 30 yıldan bu yana silahlı kuvvetler için en büyük harcamanın yapılacağını büyük gururla açıkladı.

Dört yıl içerisinde ülkenin silahlı kuvvetlerine 16 milyar sterlin yatırım yapılacakmış.

Hiç boşuna zahmet edip bu para ile neler yapılabileceğini düşünmeyin.

Bir an önce bu adamın ve hükümetinin defolup başımızdan gitmesini dilerim, ama muhalefete baktığımda hiç de daha iç açıcı bir tablo görmüyorum.

Sağlıcakla kalın, sağlıklı kalın.