Binlerce, onbinlerce değil daha çoktular
Ve her biri, evrenlere sığmayan bir küçük evrendi...
İlaçlar, tedaviler, yöntemler...
Bütün bunların ötesinde, anlaşılmak istiyordu yürekler. En büyük özlemleri ise ilgi ve sevgiydi ..
Tıpkı, acıların kaynağının ilgisizlik ve sevgisizlik olduğu gibi...
Sevgi, en etkili ilacıdır acının... En güçlü desteğidir.
Sarıp sarmalar yaraları avutur…
"Sevgi"yi tüm insanlığın yüreğine işlemek isterdim ince ince...Kucak kucak sevgi taşımak isterdim dünyanın bir ucundan diğer ucuna kadar. . ."Sevgi"yi önce şu küçük adaya ekmeliyim ama... İlk önce sevgi işçiliğine buradan başlamalıyım. ..
Sevgiyi çağırıyorum, kelimelerimin arasına yerleşsin diye…
Neden sevgi?
Buna en büyük etken, etrafımda cereyan eden gelişmeler, etkiler- tepkiler neden oldu denilebilir...
İnsan insana kötülük yapabilir mi?
Hepinizin hayır dediğini duyar gibi oluyorum.. Benim cevabım ise insan insana kötülük yapabilir. Önemli olan bunun kaynağını tesbit edebilmek.. Konuya biraz daha girecek olursak kötülüklerin en büyük besin kaynağının sevgisizlikle beslendiğini görürüz...
Bugünlerde ise toplumumuz hiç de alışık olmadığı birçok olayla karşı karşıya kalmış bir durumda…
Bunlara örnek vermek gerekirse yüz kızartıcı suçların ve de cinayetlerin oranındaki büyük artış ...
Bunların temeline inildiği zaman ortaya çıkan gerçek, sevginin boşalttığı yeri hem kötülükler dolduruyor...
……………….
Suna Tanaltayın "Ben Sevgiyim" isimli kitabını uzun yıllar önce okumuştum... Bu satırları yazarken birden o geldi aklıma... Kitabın ilk sayfalarında şöyle diyordu:
"İşte ayaktayım. Karşınızda dimdik... Yaşam doluyum.
Siz doluyum... Sizden size insanca sesleniyorum. Alın beni, sakının, yüceltin... BEN SEVGİYİM
Sevgi… sevgi…sevgi..
Ailede sevgi, okulda sevgi, iş ve toplum ilişkilerinde
saygI ve sevgi...
Çözülmeleri önleyen en yüce değerdir sevgi… ilgiyle, özenle taşınması gereken...
Yaşamın her döneminde ve her zorlu dönemeçte ışık kaynağıdır sevgi...
Dönüp bir kendinize bakın... Sonra da çevrenizdekilere… Ardından sevgisizliği besleyen etkenleri yok edin, yok edelim... Sevgisiz hiç kimse kalmasın dünyamızda…
Çünkü sevginin yerini doldurabilecek bir ilaç, bir vitamin yoktur dünyamızda... Sevginin kaynağı ve sevgiye en çok ihtiyacı olan yine biziz,bizleriz...
(2015 En İyi Köşe Yazarı Ödülü, Hasan Çakmak)